„Dzień 11 listopada, jako rocznica odzyskania przez Naród Polski niepodległego bytu państwowego i jako dzień po wsze czasy związany z wielkim imieniem Józefa Piłsudskiego, zwycięskiego Wodza Narodu w walkach o wolność Ojczyzny - jest uroczystym Świętem Niepodległości”.
Wielu z Nas zapewne zastanawia się, czy dzisiejszym Polakom trzeba przypominać dlaczego niepodległość była tak ważna dla pokolenia, które ją odbudowało po I wojnie światowej.Ponieważ jednak obecnie pojęcie niepodległości nie ma dla wielu Polaków tak oczywistego i wyrazistego charakteru jak wówczas,przypomnijmy może pokrótce historyczne korzenie naszej tożsamości,tak jak je widziano wówczas.Kultura naszej Ojczyzny jest piękna ,a jej historia tyleż wniosła co dramatyczna.Siła marzeń o niepodległości tamtego pokolenia wynikała ze świadomości,że polskie dziedzictwo jest niezwykle bogate,nie można go zaprzepaścić,a nawet więcej - jest obowiązkiem Polaków,by umożliwić jego dalszy rozwój w warunkach wolności.
11 listopada 1918 rok to data symboliczna.Tego dnia co roku obchodzimy Narodowe Święto Niepodległości.Upamiętnia ono odzyskanie przez nasz kraj autonomii w 1918 roku, po 123 latach niewoli (1795–1918).Dzień ten został uznany za święto państwowe cytowaną wyżej ustawą z 23 kwietnia 1937 r. o Święcie Niepodległości, ale uroczyste obchody odbywały się już wcześniej. 11 listopada odnosi się do terminu zakończenia I wojny światowej poprzez zawarcie układu rozejmowego w Compiègne, pomiędzy Ententą i Cesarstwem Niemieckim. Związane jest to również z powrotem do Warszawy marszałka Józefa Piłsudskiego, który wcześniej przebywał w niewoli. 11 listopada 1918 r. Rada Regencyjna przekazała uwolnionemu z twierdzy magdeburskiej Józefowi Piłsudskiemu władzę wojskową i naczelne dowództwo podległych jej wojsk polskich. Tego samego dnia Niemcy podpisały zawieszenie broni kończące działania bojowe Wielkiej Wojny.
Pierwszy raz odzyskanie niepodległości powszechnie upamiętniono 14 listopada 1920 r. Wcześniej nie było to w pełni możliwe ze względu na toczące się walki o kształt granic i byt Rzeczypospolitej. W latach 1919 - 1936 obchody odzyskania niepodległości przypadały zwykle w pierwszą niedzielę po 11 listopada i miały charakter wojskowy. W całym kraju odbywały się wówczas rewie wojskowe, msze święte za Ojczyznę i ceremonie państwowe. W Belwederze organizowano uroczystości wręczania orderów Virtuti Militari za męstwo okazane w walce o wolność. Jednak dopiero w 1926r. dzień 11 listopada formalnie uznano za datę odzyskania niepodległości.
Do wybuchu II wojny obchody zorganizowano siłą rzeczy tylko dwa razy - w roku 1937, kiedy uświetniono je odsłonięciem pomnika gen. Józefa Sowińskiego oraz w roku 1938, zamieniając je w pokaz militarnej potęgi Polski. W czasie II wojny światowej obchodzenie Święta Niepodległości było zabronione.Jednak mimo to pamięć o Święcie Niepodległości starano się podtrzymywać, głównie w ramach działań „małego sabotażu”. Na murach miast pojawiały się okolicznościowe napisy, a w miejscach o trwałej symbolice narodowej składano wieńce i mocowano biało-czerwone flagi.
Niestety, Polacy niezbyt długo mieli okazję celebrować to święto, ponieważ już w 1945 roku, po zakończeniu II wojny światowej, zostało ono zniesione przez władze komunistyczne . W okresie PRL obchody rocznicy odzyskania niepodległości 11 listopada organizowane były nielegalnie przez środowiska niepodległościowe w tym piłsudczykowskie. Święto Niepodległości obchodzone 11 listopada zostało przywrócone przez Sejm Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej ustawą z 15 lutego 1989 r. pod nazwą „Narodowe Święto Niepodległości”.
A jak Święto Niepodległości obchodzone jest dziś ?Obecnie jest to jedno z dwóch najważniejszych świąt państwowych w Polsce, obok Święta 3 Maja. To dzień ustawowo wolny od pracy. Od lat kojarzy nam się ono z hucznymi paradami w różnych miastach, marszami w stolicy, biegami niepodległościowymi, patriotycznymi koncertami i wszystkim tym, co sprawiało, że Polacy tłumnie wychodzili z domów, by cieszyć się niepodległości, którą Polska odzyskała 103 lata temu.11 listopada wszędzie powiewają biało-czerwone flagi, a w wielu instytucjach i domach słychać „Mazurka Dąbrowskiego”.
Przez dwa stulecia Polska padała ofiarą brutalnych ataków,ale mimo że jej ziemie były wciąż najeżdżane i okupowane,a państwo zniknęło nawet z map, nigdy nie udało się wymazać Polski z historii.Mimo wszelkich działań,które miały zniszczyć nasz kraj,mimo opresji,trwaliśmy i zwyciężaliśmy. Jesteśmy dumnym narodem, krajem bohaterów. Doskonale odzwierciedlają to słowa Adama Mickiewicza zawarte w Księdze X ,,Pana Tadeusza"
,, Polak , chociaż stąd między narodami słynny,
Że bardziej niźli życie kocha kraj rodzinny,
Gotów zawżdy rzucić go,puścić się w kraj świata,
W nędzy i poniewierce przeżyć długie lata,
Walcząc z ludźmi i losem,póki mu śród burzy
Przyświeca ta nadzieja,że ojczyźnie służy."
Maksymilian Strojkowski klasa VII A
.jpg){kind=logo}