Publiczne Gimnazjum w Przedborzu powstało w 1999 roku w ramach reorganizacji polskiej oświaty. Gimnazjaum zakończyło działalność 31 sierpnia 2017 roku. Obecnie klasy gimnazjalne wchodzą w skład Szkoły Podstawowej.

W latach 1999-2007 mieściło się przy ul. Częsochowskiej 52.

 

 

Od 1 września 2007 roku Gimnazjum weszło w skład Zespołu Szkolno-Gimnazjalnego.

 

 

 

 

 

 

 

PATRON NASZEJ SZKOŁY JAN PAWEŁ II

 

 

 

 

„Do Was młodych należy przyszłość, do Was należy odpowiedzialność za to, co kiedyś stanie się teraźniejszością wraz z W,ami”.

 

 

„Musicie od siebie wymagać, nawet gdyby inni od Was nie wymagali”.

 

 

 

 

Ojciec Święty Jan Paweł II jest duchowym symbolem młodości, odwagi, miłości i pokoju. Od początku swego pontyfikatu nawoływał do życia w prawdzie i pokoju, dodawał otuchy i wsparcia. Był człowiekiem uśmiechniętym i wesołym. Kochał naukę, sztukę i sport. Chętnie spędzał czas w górach, nad jeziorem, w lesie czy w teatrze, gdzie był zawsze blisko Boga. Był papieżem otwartym na potrzeby drugiego człowieka. Uczył nas tolerancji do innych religii i narodów.

Miał świetny kontakt z młodzieżą i przyciągał swoją niesamowitą autentycznością, z jaką dawał świadectwo temu, w co wierzył. Zaszczytne imię Jana Pawła II, jakie nosi nasza szkoła, niezwykle zobowiązuje nas do życia w wierze. To właśnie ludzi młodych papież ukochał najbardziej.

Jesteśmy dumni, że to właśnie on jest patronem naszego gimnazjum. Któż mógłby zostać lepszym przewodnikiem w naszym życiu?

Fotohttp://zsgprzedborz.edupage.org/photos/?gallery=41&photo=album

 

 

W dniu, w którym Jan Paweł II został patronem naszej szkoły, śpiewaliśmy wszyscy: „My, Jana Pawła uczniowie, słowa Ojca w czyn chcemy przemieniać”.

Cóż więcej można powiedzieć o patronie naszej szkoły? Podobnie jak moi koledzy i koleżanki oraz rodzice i uczniowie naszej społeczności cieszymy się, że to właśnie On – największy autorytet naszych czasów - jest naszym wzorem.

Zawsze będzie chlubą naszego narodu – Jan Paweł II Wielki, który zapewniał nas: „Przecież nie cały umieram. To, co we mnie niezniszczalne, trwa.”

 

mgr Maria Pytlos